falling. .

In and Out of love.. ?!

xm...kapios pu na kserei ti tou ginete?! as apofasisei k gia 'mena..

To 8etiko: pira apofasi(alli mia!!) na 'afisw stin akri' tis anamniseis tou parel8ontos.Gi auto k xathika ap ta matia tou galaziou prigkipa(an kai einai alliwtikos ap auton p ema8a na exw)...makria ap to diko tou palati, na min fovame allo apo tis anatropes tetoiou 'parami8iou', na min mpenw se kainourgies 'selides' ..

siniditopoiw oti o logos pu xriazome kati dinato,kati au8ormito - sinarpastiko, einai epidi ema8a na pairnw k na dexome tetoies stigmes..stigmes pu sinevenan au8ormita k eniw8a oti kapoios noiazotan pragmatika, gia na me vlepei na xamogelw.
kala 8a kanw omws na simvivastw k m'autes pu dimiourgounte. giati einai omorfes, mazi me an8rwpous pu 8elw konta mou.
katalamvenw toulaxisto oti prospa8oun....!

TWRA?! niw8w kati san 'falling in and out of love' k eimai xameni akomi sto kainourgio xrwma...pou mallon egw ftaiw gia ti dimiourgia tou.

alitheia, den kserw ti ginete, min me rwtas..apla apofasise.

Tryin' to get things clear..

Κι όταν βάζεις συνεχώς τα λάθος χρώματα σ' αυτό που η ίδια έφτιαξες(για τον μικρόκοσμο μιλάω) , τι γίνετε με 'μενα? ήταν καιρός να τολμήσω να ρωτήσω..

Ένα παρελθόν που επαναλαμβάνεται συνεχώς.. σκέψεις που δεν μπορώ να προσπεράσω και να ξεφύγω απ' αυτές - συναισθήματα πρέπει να λέγοντε δηλαδή.
Τελικά όταν είμαι πιο ειλικρινής δεν μπορώ να γίνω και τόσο δυνατή. Γιατί αν ήμουν, πολύ απλά θα μπορούσα να "συμβιβαστώ" με μια αλλιώτικη ιδέα, και κανείς δεν θα ήξερε τίποτα, παρα μόνο αυτά που θα έδειχνα εγώ. Κάπου γυρνάμε στη μυστικοπάθεια. .

Δεν μπορώ να γυρίσω το χρόνο και να 'διωρθώσω' καταστάσεις, ούτε μπορώ να διαγράψω στιγμές. Γιατί να το κάνω στο κάτω κάτω? Μιλώντας για στιγμές που με σημάδεψαν, άλλωτε θετικά άλλωτε αρνητικά.
Δεν μπορώ ακόμα να αφήνω τις καταστάσεις για το μέλλον, "θα δείξει ο χρόνος.." . Όλα ανατρέποντε, ακόμα και σε διάρκεια μιας μέρας. Κι' αυτό γιατί το αποφασίζουν άλλοι για 'σένα, γιατί απλά τους έδωσες τον προταγωνιστικό ρόλο.
Βαρέθηκα και κουράστηκα να αναμένω όμορφες στιγμές.. Μου λείπεί το αλλιώτικο χρώμα που μου μάθαιναν οι άλλοι.

Κάνε κάτι! Ρίσκαρε, εκφράσου, ανάτρεψε μια καθημερινή μέρα, εντυπωσίασε με, με το δικό σου τρόπο που ξέρεις ότι μ'αρέσει. Αυτό ζητώ τώρα, κάτι που θα με κάνει να χαμογελώ μόνο με τη σκέψη του.
Ξαφνικά κανείς δεν ξέρει πως να σθμπεριφερθεί, συνεχώς άκυρα πράγματα, ψεύτικα. Και για 'μενα και για ανθρώπους που αγαπώ και δεν μπορώ να τους κοιτώ να παιρνούν τις ίδιες μαλακίες.
Με φοβίζει η έκτη αίσθηση του γαλάζιου πρίγκιπα. Αλλά κι' αυτός, χάθηκε στα δικά του παραμύθια..που με φοβίζουν όλο και περισσότερο να τα (ξανά) διαβάσω.

Και να που την ίδια απορία μου δεν μπόρεσα να απαντήσω ξεκάθαρα, τι να γίνετε άραγε με 'μενα.. Τουλάχιστο εμπέδωσα το γεγονός πως δεν μπορώ να λειτουργώ με τη λογική.