Ένα παρελθόν που επαναλαμβάνεται συνεχώς.. σκέψεις που δεν μπορώ να προσπεράσω και να ξεφύγω απ' αυτές - συναισθήματα πρέπει να λέγοντε δηλαδή.
Τελικά όταν είμαι πιο ειλικρινής δεν μπορώ να γίνω και τόσο δυνατή. Γιατί αν ήμουν, πολύ απλά θα μπορούσα να "συμβιβαστώ" με μια αλλιώτικη ιδέα, και κανείς δεν θα ήξερε τίποτα, παρα μόνο αυτά που θα έδειχνα εγώ. Κάπου γυρνάμε στη μυστικοπάθεια. .
Δεν μπορώ να γυρίσω το χρόνο και να 'διωρθώσω' καταστάσεις, ούτε μπορώ να διαγράψω στιγμές. Γιατί να το κάνω στο κάτω κάτω? Μιλώντας για στιγμές που με σημάδεψαν, άλλωτε θετικά άλλωτε αρνητικά.
Δεν μπορώ ακόμα να αφήνω τις καταστάσεις για το μέλλον, "θα δείξει ο χρόνος.." . Όλα ανατρέποντε, ακόμα και σε διάρκεια μιας μέρας. Κι' αυτό γιατί το αποφασίζουν άλλοι για 'σένα, γιατί απλά τους έδωσες τον προταγωνιστικό ρόλο.
Βαρέθηκα και κουράστηκα να αναμένω όμορφες στιγμές.. Μου λείπεί το αλλιώτικο χρώμα που μου μάθαιναν οι άλλοι.
Κάνε κάτι! Ρίσκαρε, εκφράσου, ανάτρεψε μια καθημερινή μέρα, εντυπωσίασε με, με το δικό σου τρόπο που ξέρεις ότι μ'αρέσει. Αυτό ζητώ τώρα, κάτι που θα με κάνει να χαμογελώ μόνο με τη σκέψη του.
Ξαφνικά κανείς δεν ξέρει πως να σθμπεριφερθεί, συνεχώς άκυρα πράγματα, ψεύτικα. Και για 'μενα και για ανθρώπους που αγαπώ και δεν μπορώ να τους κοιτώ να παιρνούν τις ίδιες μαλακίες.
Με φοβίζει η έκτη αίσθηση του γαλάζιου πρίγκιπα. Αλλά κι' αυτός, χάθηκε στα δικά του παραμύθια..που με φοβίζουν όλο και περισσότερο να τα (ξανά) διαβάσω.
Και να που την ίδια απορία μου δεν μπόρεσα να απαντήσω ξεκάθαρα, τι να γίνετε άραγε με 'μενα.. Τουλάχιστο εμπέδωσα το γεγονός πως δεν μπορώ να λειτουργώ με τη λογική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου