Φυσικά..αυτός είναι ο όρος του φεγγαριού, που πάει να πεί, ότι δεν μπορεί ν'αλλάξει ποτέ, ούτε και να χαθεί απ' τον ουρανό! Ποτέ...!! Αυτό για 'μένα, είχε γίνει πρόβλημα. Γιατί όταν σ'εχουν ταυτίσει με κάτι τέτοιο, δεν είναι κι ότι πιο συνηθισμένο ούτε κάτι τόσο απλό. Σα να μου χάρισες τα πάντα όταν αποφάσισες να μου πείς κάτι τετοιο ..(γιατί η αλήθεια, έκανα κάποια διαφορά) Σιγά σιγά το συνηθίζω όμως..το φεγγάρι ήταν πάντα εκέι είτε το ήθελα είτε όχι..απλά το κοίταζα για να σε "φέρνω κοντά μου" ..περίεργο συναίσθημα να κοιτάς ένα φυσικό δορυφόρο και να φωτίζεται το πρόσωπό σου, έτσι όπως φωτιζόταν όταν έβλεπα κι εσένα! εσύ που ήσουν όμως? Μαζί με τις αποφάσεις σου, έχεις αλλάξει και φεγγάρι?Δεν ξέρω πόσο εύκολο σου είναι ... απλά θα χαιρόμουν με την ιδέα ότι κοιτώντας το, θα με σκέφτεσε..μπορεί να 'ναι και η μόνη αλλά ιδανικότερη υπενθύμηση της ύπαρξης μου στη ζωή σου !

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου