Το καλύτερο θα ήταν να έπαιρνα και μια απόφαση μαζί σου.. όπως όλες τις άλλες που έχω πάρει μέχρι τώρα! Αλλά όσο με διώχνεις τόσο πιο πολύ σε σκέφτομαι. Είσαι ψαγμένος..με τη ζωή και αυτά που θές να κάνεις. Βολεύτηκες, όπως όλοι μας άλωστε,με την ιδέα της καλής παρέας και των όμορφων στιγμών. Κι όταν αποφασίσεις να τις δημιουργήσεις, με φέρνεις όλο και πιο κοντά σου (δίνοντας μου ένα απ' τους κύριους ρόλους).. Μου ομορφαίνεις τη μέρα μου, οπως είπες και 'σύ όμως, με ανεβάζεις και μετά με πετάς... (γιατί φοβάσε?)
Ένα ουράνιο τόξο είσαι και 'συ . .κι αυτό με φοβίζει ακόμα πιο πολύ.
Είσαι "παρόμοιος" με τον πρίγκιπα των γαλάζιων ματιών.. (τρομακτικά παρόμοιος..)
Δυστυχώς είσαι χαμένος και 'σύ στο δικό σου μικρόκοσμο..όπως κι εγώ..Επικοινωνούμε πολύ, απλά κάνουμε τα πράγματα πιο περίπλοκα απ' ότι είναι ώστε να κρατάμε τις αποστάσεις που δημιουργούντε συνεχώς.
Μπορώ να περάσω ώρες και μέρες δίπλα σου χωρίς να βαρεθώ, δεν στηρίζομαι ακριβώς σε ΄σένα, απλά θέλω να σε "εντάξω" στη δικιά μου καθημερινότητα..φτάνει να με αφήσεις να βρώ "μαγικό κλειδί" που ανόιγει την πόρτα του τοίχου που έκτησες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου